Engin Erkiner: Lübnan’da yaşanan hükümet bunalımının Ortadoğu çapında etkisi oldu. „Bir ülkedeki hükümet bunalımı bir bölgeyi neden etkilesin?“ diye sorulabilir.

Konu, altı yıl önce eski Başbakan Rafik al-Hariri’ye yapılan suikastle ilgilidir. Bu suikastte Hariri ile birlikte 22 kişi ölmüş ve suikastin ardından Lübnan sokaklarında ülkenin önemli bir bölümünü yıllardan beri işgal altında tutan, ülkeyi ekonomik ve politik olarak yöneten Suriye’ye karşı gösteriler yapılmıştı. Gösteriler ve uluslararası baskılar sonucunda Suriye askerlerini geri çekmek zorunda kalmıştı.

Engin Erkiner: Eskiden Filistin halkı için, “Bütün halk siyasi olmuş” denilirdi. Hangi Filistinli ile konuşsanız –genellikle İngilizce biliyorlardı- size bölgenin analizinden, değişik ülke yönetimlerinin Filistin sorununa bakışından, ABD’nin tutumundan, Avrupa Birliği bünyesinde konuyla ilgili gelişmelerden, Filistin halkının azminden, çözüm ihtimallerinden söz eder, yeni gelişmeleri yorumlardı.

Benzer bir durum Kürt halkı için de söz konusudur.

Derneklerde, gecelerde ya da değişik toplantılarda kiminle konuşsanız size uzun uzun son gelişmeleri nasıl yorumladığını anlatır, sorular sorar, tartışır.

Engin Erkiner: Türkiye Cumhuriyeti 1923 yılında kuruldu ve yaklaşık 65 yıl boyunca “vatan neresidir?” gibi bir soruyla karşılaşmadı. Gerçi Turancılar Azerbaycan, Özbekistan, Türkmenistan, Kırgızistan, Kazakistan’ın da içinde bulunduğu geniş bir bölgenin (Turan) Türk olduğunu ve “Sovyet mezalimi altında inlediğini” iddia ediyorlardı, ama bunların sayısı oldukça azdı.

En azından devlet katında vatanın neresi olduğu belliydi: Türkiye Cumhuriyeti devletinin sınırları…

SSCB’de 1985 yılında Glasnost ve Perestroyka’nın başlaması ve 1991’de de bu ülkenin çok sayıda devletin ortaya çıkmasıyla sonuçlanan parçalanması, TC’nin sınırlarını da değiştirdi.

Resmi sınırlar aynıydı, ama eskiden olmadığı kadar güçlü bir biçimde “hayali sınırlar” da çiziliyordu.

Var olan sınırlar vardı, bir de olması gereken sınırlar vardı.