Engin Erkiner: Tunus ve Mısır’daki halk ayaklanmalarından sonra Suriye’de de gösteri çağrısı yapılmış ancak gizli servis Muhabarat’ın yoğun baskıları ve büyük tutuklamalar sonucu gösteri gerçekleşememişti.

Devlet Başkanı Beşar Esad, “ne olur ne olmaz” düşüncesiyle yiyecek fiyatlarını ucuzlatmış ve maaşları da artırmıştı.

Suudi Arabistan ve Ürdün yönetimleri de benzeri “para dağıtma” yöntemine başvurmuşlardı.

 Suriye’de halkı satın alma yönteminin tutmadığı anlaşılıyor.

Gösteriler hızla değişik kentlere yayılıyor.

Mihrac Ural'ın en iyi yaptığı iş yalamaktır. Ne yalıyor diye sormayın! Başlıca işi yalamak olanların ne yaladığını bilirsiniz.

Engin Erkiner: Yazının başlığı, o dönemi yaşayanlara, "Sosyalist" gazetesinin 12 Mart'tan sonra yayınlanan sayısındaki başlığı anımsatır: Orada, "Ordu Kılıcını Attı" diye yazmıştı Hikmet Kıvılcımlı. Sonraki gelişmeler, Türk ordusundan şu veya bu düzeyde ilericilik, devrimcilik, solculuk bekleyenler için hayal kırıcı olmuş; ordu, kılıcını devrimcilerin kafasına attığını uygulamalarıyla en anlayışsız insanlara bile kavratmış; 12 Mart 1971'e kadar ordunun ilerici özelliklerinden söz edenler, kısa sürede bu söylemi bırakmışlardı. 12 Mart sonrasındaki birkaç ay, Türk ordusunun ne olup ne olmadığını ciltler dolusu inceleme ve araştırmadan daha iyi anlatmıştı.