Engin Erkiner: Gerçekçi bir insan olmaya çalışırım. Yüzde yüz gerçekçilik olmaz, gerçek biraz da ona nasıl baktığınıza bağlıdır ama insan gerçekçilikte yüzde 80’den aşağı inmemelidir.

Bunun bir anlamı da kişinin kendi hakkındaki değerlendirmelerini sürekli yeniden yapmasıdır. Kendinizi abartıyor olabilirsiniz, düzeltmeniz gerekir.

Bu çok rastlanan bir eksikliktir, kendini abartmak… Beklediklerini bulamayan bu insanlar genellikle başkalarını suçlarlar, önce kendilerine bakmak akıllarına gelmez.

Engin Erkiner: Yıllarca ilkel toplumun barış toplumu olduğu düşünüldü. Bunun önde gelen nedenlerinden birisi Engels’in Morgan’ın Avustralya civarındaki adalarda ilkel topluluklar hakkında yaptığı araştırmalardan hareketle yazdığı “Ailenin, Devletin ve Özel Mülkiyetin Kökeni” kitabında yatıyordu. Başka düşünürler de yeterli kanıt göstermeden ilkel toplumun mutluluk toplumu olduğunu savunmuşlar –mesela Rousseau- bu toplulukların savaşı daha gelişmiş ya da uygar adı verilen toplumlarla tanıştıktan sonra öğrendiklerini belirtmişlerdi.

Engin Erkiner: Konu değişik kereler politik ve sosyolojik metinlerde yer almış olmasına karşın edebiyata yansımadı. Yolun Sonu romanında ve Adını Unutan Sokak adlı öykü kitabındaki bir öyküde konuyu işlemiştim ama aslında roman hacminde işlenmesi gerekirdi.