Engin Erkiner: Charles Dickens’in aynı adlı romanından değil bendeki büyük umutlardan söz edeceğim.

İçinizden bazıları “gelecek yıl 75 yaşında oluyorsun, ne büyük umudu!” diyebilir. Bu kişilere yazının sonraki bölümünü okumamalarını öneririm. Moralleri bozulur, bazıları abuk sabuk mesajlar gönderir, ben de ağır cevap veririm; moralleri daha çok bozulur. İyisi mi sıkıntıya girmeyin ve bundan sonrasını okumayın.

Engin Erkiner: Düzey çok düştü. Böyle olunca da akademik sıfatlar da pazara düştü denilebilir.

Söyleyen İlber Ortaylı idi yanlış hatırlamıyorsam, demişti ki: 1960’lı yılların lise mezunlarının bilgi düzeyi bugünün çok sayıda profesöründen iyidir.

Doğru bir belirleme…

O yıllarda lise bitirmek zor işti. Lise mezunları devlet memuru olmak hakkını kazanıyordu. Lise son sınıfta iki yarı yıl karne notunuzun ortalaması bütün derslerde en az beş olacaktı, ayrıca da her dersten bitirirken sınava girecektiniz. Geçemezseniz ikmali kalırdınız, ikmalde de geçemezseniz sınıfta kalırdınız. Hatırlayabildiğim kadarıyla bu dersler fizik, kimya, matematik, coğrafya, tarih, kompozisyon idi. Muhtemelen birkaç tane daha vardır, hatırlamadım.

Engin Erkiner: “Bıktım yaşamaktan” sözü üzerine kendisiyle ilgili bir yazı yazdığımı hatırlıyorum. İlgim bundan ibaret kaldı. Büyük bir bilim insanı, önde gelen bir Sümerolog… Aydınlanmacı aynı zamanda… Kuran, Tevrat ve İncil’in Sümer’deki kökenleri konusunda yazdıklarıyla İslamcılara da teorik olarak iyi darbe indirmiştir denilebilir.

Cumhuriyet kadını denilebilecek kategoriye dahildir. Sonuçta Cumhuriyet olmasaydı az sayıda kadın bile bu eğitimi yapamazdı. Burada kişinin kendi çabası, ailenin desteği ya da kösteği de önemlidir.