Engin Erkiner: Bunlardan birincisi; geçmişe yönelik olarak bugünün değer yargılarıyla karar verilemez. Geçmişte olanları, oldukları şartlar içinde anlamak gerekir.

Mesela Osmanlı padişahlarının kardeşlerini öldürtmeleri, bugünün değer yargılarıyla onaylanamaz bir davranıştır. O günün yargılarıyla bakıldığında İmparatorluğun sürekliliği için esastır. Herhangi bir padişahın yerine aynı sülaleden gelen birisi geçmek zorundadır. Yeniçeriler ve saray erkanı şu veya bu padişaha karşı memnuniyetsizlik duyabilir ve devirmek isteyebilir. Bunu önlemenin yolu alternatif bırakmamaktır.

Ve unutmayalım, tarih ahlak öğretisi değildir.

Engin Erkiner: Kısa süre sonra 75 yaş bitiyor. Bugünlerde aklıma yıllar önce okuduğum iki yazardan alıntılar geliyor. İlki Nietzsche’dir. Yaklaşık şöyle diyordu: hayatta istediklerinizi yapabilmişseniz, ölüm önemini kaybeder.

Gerçekten de böyle oluyor. Hayattan ne istediği insanına göre değişir, her insanda aynısı ya da benzeri olması gerekmez. Mesela çocuklarını iyi yetiştirmek de insanın hayattaki amacı olabilir ve bunu iyi yapabilmişse eğer kendini mutlu hisseder.

Engin Erkiner: Önümüzdeki günlerde bir bölüm PKK’li sembolik olarak silah bırakacaklar. Ardından devletin adım atması bekleniyor, sonra silah bırakma devam edecek… Açıklanan program böyledir.

PKK’nin silahlı mücadeleyi sona erdirmesini ve kendini feshetmesini tasfiyecilik olarak görmüyorum. Örgüt bir yapıdan başkasına dönüşecek… Nasıl bir yapıya dönüşecektir, bunu nasıl yapacaktır; yeterince belli değildir. Anladığım kadarıyla devletin atacağı adımlara göre “nasıl” sorusu da şekillenecektir.