Engin Erkiner: Bu yazıyı yazmaktan önce vazgeçtim; nedeni kimsenin umurunda olmayacağıydı. Ne uğraşıyorsun o zaman; birikmiş dergileri okumaya başla daha iyi. Sonra yazayım dedim.

Sırrı Süreyya Önder 63 yaşında öldü. 1962 doğumludur. Her ölüm için erken ölüm denir ama bu ölüm gerçekten de erkendir. Zor bir hayat yaşamış olduğu muhakkaktır ama bunu yaşayan sadece o değildir.

Ölüm nedeni, aort yırtılması, ardından günlerce komada kalması…

Doktor değilim ama aort gibi temel bir damar ancak yüksek basınç deneniyle parçalanabilir. Başka ek faktörler de olabilir. Damarlarda tıkanma ve yüksek tansiyon… Bunlar da birkaç ayda olmaz, geçmişleri vardır ve her sağlık kontrolünde ortaya çıkarlar.

Anlaşılan odur ki Önder sağlığını önemsemiyordu. Hastaneye kaldırılmadan önce bazı milletvekilleri kendisine sağlığına dikkat etmesini söylemişler, o da “şimdi öncelik barışın sağlanmasıdır” demiş. İkisi biden pekala yapılabilir; hem önemli uğraşlar ve hem de tedavi…

Önemsemiyordu.

Benzer durumda aynı davranışı gösteren çok sayıda insan var. Bir bölümü hasta ve doktora gitmiyor. Gerekçesi şöyle: doktora gitsem, birkaç hastalık daha çıkaracak. Bunlarla mı uğraşacağım?

Siz hastalıkları bilmeyince onlar da olmamış oluyorlar herhalde; bu da bir anlayış meselesidir.

Çok sayıda devrimci veya eski devrimci yaşları 60’ı geçtiği halde yoğun sigara ve içkiyle açıkça intihar ediyorlar.

Ne diyeyim; eğer dünyada yapılacak önemli işiniz kalmamışsa anlaşılabilir bir durumdur.

Şunu da eklemek gerekir: Önder milletvekiliydi, bir dönem meclis başkanıydı yani tedavi imkanlarına fazlasıyla sahipti.

Hayatta ne yapacaksanız, ister barış mücadelesi isterse başka bir şey, bunu bedeninizle yapacaksınız. Bu gerçeği dikkate almazsanız, siz bilirsiniz.